De tocht naar Turijn, en de Lijkwade

Onze heenreis verliep zonder veel incidenten. Van Bierbeek naar Zwitserland was een makkie, afgezien van de stortregen toen we in Zwitserland aankwamen. Het landschap daar bleef dus een onbeschreven blad, omdat het helemaal in de nevel gehuld was. De tweede dag van de heenreis bleef kil, maar alles was toch zichtbaar, en naarmate we dichter bij de Grote Bernardpas kwamen werden de ondergesneeuwde bergen oogverblindend (letterlijk en figuurlijk).
Italië betekende meteen al een verschil in stijl: zeker naarmate we Torino naderden, werd het verkeer stresserender. Getoeter was mijn deel, als ik weer eens te lang aarzelde – godzijgeprezen dat ik ‘ons madam’ (de gps, voor niet-ingewijden) had om ons in de knopen van Torino de weg te wijzen.
Ons hotel (Le Méridien) is deel van de door Renzo Piano gerestaureerde Fiat-fabriek, en is op zijn minst indrukwekkend. Turijn is een uitnodigende stad, met voor elk wat wils: veel cultuur, en zomaar eventjes 18 km winkelgalerijen (zodat de ijverige shopper altijd droog blijft onder de overvloedige regen alhier).

Onze reden om deze stad te bezoeken was de tentoonstelling van de Lijkwade van Turijn gedurende 6 weken. Alles ademt hier de Sindone (zoals ze in het Italiaans genoemd wordt) – overal tentoonstellingen, activiteiten, boeken, stalletjes, spandoeken : het is een industrie op zichzelf. Schoolkinderen en andere pelgrims – zo worden de bezoekers genoemd – stromen in dichte drommen toe.

Om de lijkwade te zien, moest je vooraf gereserveerd hebben, maar als je denkt dat iemand hier naar je reservatie vroeg – noppes: zo georganiseerd zijn de Italianen niet. Het duurde meer dan een uur voor we in de kou en motregen tot in de kerk geraakten: het was aanschuiven zoals in Disneyland. Overigens zorgden ze er wel voor dat je wist wat je te zien kreeg, via een filmpje met uitleg. De Lijkwade zou, als je op de recentste onderzoeken afgaat, best wel eens de reële lijkwade van Jezus kunnen zijn. Bij het zien ervan waren we toch erg onder de indruk.

Daarna zijn we nog naar 2 tentoonstellingen over de Sindone geweest, om onze kennis ervan en de geschiedenis errond nog wat te verdiepen. We hebben onze tijd hier dus goed gebruikt.