Milaan en de kerken

Milaan gaat ons begrips- en uithoudingsvermogen een beetje te boven. De stad is zo immens in vergelijking met Turijn dat ze ons overdondert met al haar uitgebreide mogelijkheden. Het werd dus een kwestie van keuzes maken. Doordat de musea op een maandag gesloten zijn, kwamen vandaag de kerken en de shopping aan de beurt. We begonnen met San Ambrogio, waar de patroonheilige van Milaan zijn laatste rustplaats gevonden heeft. Een mooie romaanse kerk, die voor ons toegankelijker was dan de vele, barokke tempels van Turijn.


De Santa Maria delle Grazie (waar Da Vinci’s Laatste Avondmaal zich bevindt) hebben we in één oogopslag gezien, omdat een ongeduldige witte pater om 12 uur stipt aan zijn siësta wou beginnen en de kerk achter ons sloot.
De Duomo, de derde grootste kerk ter wereld, hebben we van onder tot boven verkend – we hebben zeker even lang op het dak rondgelopen als in de kerk zelf. Van welke kant je het ook bekijkt, het gebouw is overweldigend. Dat begint al bij de eerste aanblik vanop het immense plein, waar de Duomo concureert met de al even indrukwekkende galerij Vittorio Emmanuele.

Je zou een halve dag nodig hebben om binnenin zelfs nog niet de helft op je te laten inwerken. Neem nu maar de brandramen of de marmeren vloeren (ik zou daar een plechtiger woord moeten voor vinden) of de beeldhouwwerken: je hebt ogen te kort om het allemaal in je op te nemen. En dan val je op het dak nog eens bijna achterover van het kantwerk in steen. Geen wonder dat er wel 500 jaar aan gewerkt is – om maar niet te spreken over de blijvende inspanning om het gebouw te onderhouden, zodat er niet van alles naar beneden tuimelt.



In de ‘wereldlijke’ sector moest men in grootsheid niet onderdoen: het Castello Sforzesco is al even immens, maar dat moeten we morgen nog eens verder verkennen, als de musea open zijn. Plezant detail (dat met de rest niet veel te maken heeft): in de slotgrachten wonen een aantal poezenfamilies met kroost...


En nog een ander leuk detail: sommige van de trams komen uit een ver verleden aangedonderd (letterlijk) , en zijn bijzonder charmant!